Nang minsang madulas ako..

Noong nakaraang araw naglalakad ako para bumili ng pizza. Habang naglalakad patungo sa pizza shop. Hindi ko alam kung papano at bakit nangyari yun. Na para bang isang slow motion yung nangyari habang nadudulas na ako. May nakasalubong pa kong babae na nakatingin sakin habang patukod na yung tuhod ko

Nasabi ko pa sa sarili ko “Anong nangyari? Bakit madulas dito? ” 

at ako’y biglang napaluhod. Hindi ko namalayan na yung kaliwang tuhod ko tumukod na sa kalsada na parang bang ang itsura ko ay ung nag-propose na lalaki, pero ang totoo nakaramdam ako ng sakit.

Bigla kong tumayo at hindi pinansin ang mga taong nasa paligid ko na nakakita nang nangyari, nilingon ko kung anong bagay ang nakapagpadulas sakin. At yun nga nakita ko ang isa sirang bigkis ng walis tingting na nakakalat sa kalsada. Hindi ko alam bakit hindi ko napansin iyon habang naglalakad ako. Siguro dahil naka-focus nalang yung mind ko sa klase ng pizza na bibilihin.

Read more... 

Vision Sharer for Ivy Dela Cruz-Sepe All right Reserved 2014
www.ivysepe.com

Nang minsang madulas ako..

Noong nakaraang araw naglalakad ako para bumili ng pizza. Habang naglalakad patungo sa pizza shop. Hindi ko alam kung papano at bakit nangyari yun. Na para bang isang slow motion yung nangyari habang nadudulas na ako. May nakasalubong pa kong babae na nakatingin sakin habang patukod na yung tuhod ko

Nasabi ko pa sa sarili ko “Anong nangyari? Bakit madulas dito? ” 

at ako’y biglang napaluhod. Hindi ko namalayan na yung kaliwang tuhod ko tumukod na sa kalsada na parang bang ang itsura ko ay ung nag-propose na lalaki, pero ang totoo nakaramdam ako ng sakit.

Bigla kong tumayo at hindi pinansin ang mga taong nasa paligid ko na nakakita nang nangyari, nilingon ko kung anong bagay ang nakapagpadulas sakin. At yun nga nakita ko ang isa sirang bigkis ng walis tingting na nakakalat sa kalsada. Hindi ko alam bakit hindi ko napansin iyon habang naglalakad ako. Siguro dahil naka-focus nalang yung mind ko sa klase ng pizza na bibilihin.

Habang papalayo na ko sa lugar kung saan ako nadulas, sinasabi ko sa sarili ko “Owww. Grabe! Ang sakit talaga” pero ni minsan sa isang segundo hindi ako huminto para tignan yung tuhod ko ni kapain man para kahit papano maalis yung hapdi na naramdaman ko.

Nang makarating na ko sa pizza shop, pinili ko yung pinaka THE BEST sa BEST SELLER nila, which is GRANDSLAM pizza. Hindi ko alam kung bakit parang yun yung naisip ko bilhin dahil siguro muka talaga siyang napakasarap. Habang nasa pizza shop ako, naamoy ko na yung pepperoni at greenbelt pepper lalo pa kong natakam!!

Nang makuha ko na yung larg size GRANDSLAM pizza, naexcite na akong umuwi kase that pizza will be my dinner too (diet kunwari hehe).. Habang naglalakad pauwi, nadaanan ko ulit yung kalsada na kung saan ako nadulas. Nagmasid-masid yung mata ko, nakita ko umunti nalang yung mga taong nasa paligid ko kesa kanina noong madulas ako.

Napansin ko na malapit na pala ko dun sa eksaktong lugar kung saan ako nadulas. At nakita ko nalinis na yung kalsada kung saan nandoon knina yung mga walis tingting na nakakalat, pero may nakita pa kong isa. Medyo natakot ako noong una kase baka hindi ko na naman mapansin yung kalat na yun.

Nang makalagpas ako sa eksaktong lugar kung saan ako nadulas, natuwa ako dahil alam kong kung sino man yung mga taong nakakita sakin wala sila noong dumaan na ko pauwi. Nagkaroon ako ng isang reyalisasyon sa buhay. Katulad ng isang naramdaman ko noong naexcite ako bumili ng pizza, hindi ko napansin na habang naglalakad pala ko may mga nakakalat na sirang walis tingting sa daan na magiging dahilan para madulas ako.

Katulad sa buhay natin, nagkakaroon tayo ng vision o isang pangarap na makamit ang isang bagay. Habang tinatahak natin ang daan patungo sating pangarap, hindi natin napapansin may mga bagay pala na magiging hadlang para hindi mapabilis yung pagkamit ng pangarap mo.

Minsan hindi natin namamalayan na mayroon palang isang pagsubok na pagdadaanan along the way before makamit yung bagay na pinapangarap natin.

(P.s yung pizza hindi ko pinangarap yun -_- nagcraving lang ako hahah!)

Maaring ang sanhi ng pagbagal ng proseso ng tagumpay dahilan upang panghinaan tayo ng loob. Maaring minsan ang mga pagsubok na pagdadaanan mo napakahirap, mapapahiya ka sa madaming tao at madaming makakakita ng pagbagsak mo at pagtatawanan ka.

Pwede kang umiyak sa pagbasak mo, pwede kang malungkot at magmaktol. Pero hindi ka pwedeng manatili sa ganyang kalagayan mo. Mas lalo ka nilang pagtatawanan at mamaliitin at magtatawag pa ng mga taong pwede magtatwa sayo. 

Ipakita mo sa kanila na kaya mong bumangon! Lingonin mo ang pagkakamali mo sa nakaraan at wag na iyong gawin sa hinaharap. Wag mong hayaang manatili kang nakaluhod sa lugar na kung saan ka pinagtawanan ng mga taong hindi mo kakilala maging nang iyong mga kakilala.

Huwag mong hayaang ang pagsubog ang magpabagal sayo sa iyong pangarap na tagumpay  at maging dahilan ng iyong  muling pagbagsak. Tandaan mo, isa lang magpapabagsak sayo..

Ikaw mismo! Ang sarili mo ang magbibigay ng dahilan para sa ikababagsak mo, ikakasuko mo. Kung hindi mo tutulungan ang sarili mo na bumangon upang ipakita na kaya mong abutin ang iyong pangarap. Walang tao ni ang Dios ang makakatulong sayo, kung ikaw sa sarili mo hindi mo alam paano tulungan ang sarili mo.

Lingonin mo ang pagkakamali mo sa nakaraan at gawin mo itong isang inspirasyon upang magtagumpay, ipagpatuloy mo lang ang iyong mithiin. Lahat ng iyong pangarap.. sa dulo makakamit mo rin yan!

At sa panahon na makamit mo na ang pangarap mo, makikita mo sa pagtahak mo pabalik sa landas na kung saan ka nagkamali. Kaunti nalang ang mga taong makakakita ng iyong pagbabalik.Ito ay dahil alam nilang magtatagumpay ka at hindi na magkakamali.

Sa mga taong gusto kang makitang magkamali o bumagsak..

Hindi mo sila makikita sa lugar na kung saan sila nagsisitawanan sayo, hindi mo sila makikita na naghahalakhakan at nagtatawag pa ng mga taong magtatatwa sayo. Dahil alam nilang makikita mo kung ano ang pagkakamali mo at maitatama mo ito, maaaring  nagtatago na sila dahil alam nilang nagkamali sila sa kanilang ginawa o maaring isa sila sa taong tutulong sayo para maiwasan ang muli ang pagkakamaling iyon.

Alam nilang mas nakakahiyang tawanan ang mga taong nadapa pero ginagawa pa rin nila, pero mas nakakahiyang isipin na ang taong tinawanan nila noon,  nadapa at natutong bumangon.

Kaya mo yan! Hindi masamang magkamali, hindi nakakahiyang madama. Ang mahalaga.. Matuto ka sa iyong pagkakamali at iwasang muling magkamali.

God knows what your heart desires and as long as you know your priority He will answer all your prayers in time. In His time all things are possible. Ecclesiastes 3:3

Vision Sharer for Ivy Dela Cruz-Sepe All right Reserved 2014
www.ivysepe.com

Nang minsang madulas ako..

Noong nakaraang araw naglalakad ako para bumili ng pizza. Habang naglalakad patungo sa pizza shop. Hindi ko alam kung papano at bakit nangyari yun. Na para bang isang slow motion yung nangyari habang nadudulas na ako. May nakasalubong pa kong babae na nakatingin sakin habang patukod na yung tuhod ko

Nasabi ko pa sa sarili ko “Anong nangyari? Bakit madulas dito? ” 

at ako’y biglang napaluhod. Hindi ko namalayan na yung kaliwang tuhod ko tumukod na sa kalsada na parang bang ang itsura ko ay ung nag-propose na lalaki, pero ang totoo nakaramdam ako ng sakit.

Bigla kong tumayo at hindi pinansin ang mga taong nasa paligid ko na nakakita nang nangyari, nilingon ko kung anong bagay ang nakapagpadulas sakin. At yun nga nakita ko ang isa sirang bigkis ng walis tingting na nakakalat sa kalsada. Hindi ko alam bakit hindi ko napansin iyon habang naglalakad ako. Siguro dahil naka-focus nalang yung mind ko sa klase ng pizza na bibilihin.

Habang papalayo na ko sa lugar kung saan ako nadulas, sinasabi ko sa sarili ko “Owww. Grabe! Ang sakit talaga” pero ni minsan sa isang segundo hindi ako huminto para tignan yung tuhod ko ni kapain man para kahit papano maalis yung hapdi na naramdaman ko.

Nang makarating na ko sa pizza shop, pinili ko yung pinaka THE BEST sa BEST SELLER nila, which is GRANDSLAM pizza. Hindi ko alam kung bakit parang yun yung naisip ko bilhin dahil siguro muka talaga siyang napakasarap. Habang nasa pizza shop ako, naamoy ko na yung pepperoni at greenbelt pepper lalo pa kong natakam!!

Nang makuha ko na yung larg size GRANDSLAM pizza, naexcite na akong umuwi kase that pizza will be my dinner too (diet kunwari hehe).. Habang naglalakad pauwi, nadaanan ko ulit yung kalsada na kung saan ako nadulas. Nagmasid-masid yung mata ko, nakita ko umunti nalang yung mga taong nasa paligid ko kesa kanina noong madulas ako.

Napansin ko na malapit na pala ko dun sa eksaktong lugar kung saan ako nadulas. At nakita ko nalinis na yung kalsada kung saan nandoon knina yung mga walis tingting na nakakalat, pero may nakita pa kong isa. Medyo natakot ako noong una kase baka hindi ko na naman mapansin yung kalat na yun.

Nang makalagpas ako sa eksaktong lugar kung saan ako nadulas, natuwa ako dahil alam kong kung sino man yung mga taong nakakita sakin wala sila noong dumaan na ko pauwi. Nagkaroon ako ng isang reyalisasyon sa buhay. Katulad ng isang naramdaman ko noong naexcite ako bumili ng pizza, hindi ko napansin na habang naglalakad pala ko may mga nakakalat na sirang walis tingting sa daan na magiging dahilan para madulas ako.

Katulad sa buhay natin, nagkakaroon tayo ng vision o isang pangarap na makamit ang isang bagay. Habang tinatahak natin ang daan patungo sating pangarap, hindi natin napapansin may mga bagay pala na magiging hadlang para hindi mapabilis yung pagkamit ng pangarap mo.

Minsan hindi natin namamalayan na mayroon palang isang pagsubok na pagdadaanan along the way before makamit yung bagay na pinapangarap natin.

(P.s yung pizza hindi ko pinangarap yun -_- nagcraving lang ako hahah!)

Maaring ang sanhi ng pagbagal ng proseso ng tagumpay dahilan upang panghinaan tayo ng loob. Maaring minsan ang mga pagsubok na pagdadaanan mo napakahirap, mapapahiya ka sa madaming tao at madaming makakakita ng pagbagsak mo at pagtatawanan ka.

Pwede kang umiyak sa pagbasak mo, pwede kang malungkot at magmaktol. Pero hindi ka pwedeng manatili sa ganyang kalagayan mo. Mas lalo ka nilang pagtatawanan at mamaliitin at magtatawag pa ng mga taong pwede magtatwa sayo. 

Ipakita mo sa kanila na kaya mong bumangon! Lingonin mo ang pagkakamali mo sa nakaraan at wag na iyong gawin sa hinaharap. Wag mong hayaang manatili kang nakaluhod sa lugar na kung saan ka pinagtawanan ng mga taong hindi mo kakilala maging nang iyong mga kakilala.

Huwag mong hayaang ang pagsubog ang magpabagal sayo sa iyong pangarap na tagumpay  at maging dahilan ng iyong  muling pagbagsak. Tandaan mo, isa lang magpapabagsak sayo..

Ikaw mismo! Ang sarili mo ang magbibigay ng dahilan para sa ikababagsak mo, ikakasuko mo. Kung hindi mo tutulungan ang sarili mo na bumangon upang ipakita na kaya mong abutin ang iyong pangarap. Walang tao ni ang Dios ang makakatulong sayo, kung ikaw sa sarili mo hindi mo alam paano tulungan ang sarili mo.

Lingonin mo ang pagkakamali mo sa nakaraan at gawin mo itong isang inspirasyon upang magtagumpay, ipagpatuloy mo lang ang iyong mithiin. Lahat ng iyong pangarap.. sa dulo makakamit mo rin yan!

At sa panahon na makamit mo na ang pangarap mo, makikita mo sa pagtahak mo pabalik sa landas na kung saan ka nagkamali. Kaunti nalang ang mga taong makakakita ng iyong pagbabalik.Ito ay dahil alam nilang magtatagumpay ka at hindi na magkakamali.

Sa mga taong gusto kang makitang magkamali o bumagsak..

Hindi mo sila makikita sa lugar na kung saan sila nagsisitawanan sayo, hindi mo sila makikita na naghahalakhakan at nagtatawag pa ng mga taong magtatatwa sayo. Dahil alam nilang makikita mo kung ano ang pagkakamali mo at maitatama mo ito, maaaring  nagtatago na sila dahil alam nilang nagkamali sila sa kanilang ginawa o maaring isa sila sa taong tutulong sayo para maiwasan ang muli ang pagkakamaling iyon.

Alam nilang mas nakakahiyang tawanan ang mga taong nadapa pero ginagawa pa rin nila, pero mas nakakahiyang isipin na ang taong tinawanan nila noon,  nadapa at natutong bumangon.

Kaya mo yan! Hindi masamang magkamali, hindi nakakahiyang madama. Ang mahalaga.. Matuto ka sa iyong pagkakamali at iwasang muling magkamali.

God knows what your heart desires and as long as you know your priority He will answer all your prayers in time. In His time all things are possible. Ecclesiastes 3:3

Vision Sharer for Ivy Dela Cruz-Sepe All right Reserved 2014
www.ivysepe.com

“Kailangan maihayag ang kasalanan upang maisakatuparan ang Kanyang Kalooban para sa Kanyang Kaluwalhatian”

Enero 9, 2012 Lunes 1:55 pm

Tanghaling tapat (habang nagkakaingay sila sa labas) narito’t ako sa kwarto ng aking kapatid. Matahang inaaliw ang sarili sa pagbabasa ng mga bagal ukol sa Panginoon. Ang puso ko’y nag-bunyi! Malapit na akong makalaya sa Kasalanan!! Ilang oras na lamang at matatapos na. (naghihintay kay bro.bon).
        Mula ng huwebes ng gabi, ganap na 10:15pm Enero 5, 2011 sa tahanan nila ptr. Unti-unti ko ng naranasan at naramdaman ang kalayaan ng aking kaluluwa! Bagama’t akala ng marami ay isa akong banal/sakdal, malinis at tapat na mananampalatay. Nagkakamali sila! Kayo! Mas higit ko naunawaan na kailangan ko maranasan ang mga karumihan, kasalanan, kawalang pananampalataya, alinlangan at pagtalikod. Dahil sa taong 2012 naramdaman ko ang pagiging totoo ko, pagkaunawa sa Salita at Pananampalataya. Bagamaat ninanais ko malaman kong paano ako iiyak ng pagsisi at hindi basta pagkaawa lamang sa sarili.
         Simula ng sabado ng gabi, unti-unti ko ng natanggap na kailangan ito mangyari, kaya hindi na ako nalulungkot pa. Sa kadahilanang nakalaan ang buhay ko sa kasinungalingan, karumihan sa laman, pagnanakaw, panloloko, at kung anung buhay pa! Ngunit alam ko pinahintulot ito ng Panginoon, pero alam ko sa tuwing mararamdaman ko ang kamatayan ay Kanya akong nililigtas. Nagamit akong kasangkapan ni Satanas simula bata pa ako, Walang pagbabago! Magnanakaw! Sinungaling! Karumihan ng laman at kaisipan! Walang pananampalataya! “AKO!” ngunit bagamat ganoon. “Praise! Praise Him! Oh! Tis’ things make my soul rejoice! Jesus Christ! Set me Free!
             Salamat at nahayag ang tagong kasalana! Salamat at unti unti akong nakakalaya! Sinadya ni Satanas na sirain ang Gawain gamit ang isang kaluluwa mula sa lahi ng mga “Banal na mangangaral” ngunit hindi sya nagtagumpaya! Salamat sa Panginoon at ginamit Niya ako bilang isang instrument para sa Kanyang Kadakilaan at Kaluwalhatian. Glory to God! Jesus Christ set’s me Free!
            batid ko na hindi pa rin nauunawaan ng marami ang nagyari, Si “Sarah” sa aklat ng Genesis ay nag-alinlangang minsan. Gayon din ako, ngunit ang kaing kasalanan nalantad na! Haha! Satanas! Malaya na ako! Kailangan mailantad ang kasalanan upang maisakatuparan ang Kanyang Kalooban pra sa Kanyang Kaluwalhatian. Glory! Salamat sa Panginoon at nakikita ko na ang pagbabago na Kanyang inilaan. Hindi man ayon sa plano, kaisipan at nais ko. Ngunit alam Niya na ito ang mas makabubuti! Para sa aking kaluluwa na ngayon ay unti unting tinatahak at hinaharap ang landasin patungo sa ‘ Buhay na walang Hanggan.’
            Para sa aking mga kapatid, “Sana mapatawad ninyo ako” hindi ko man mabanggit lahat ng ito. “Mahal ko kayo!”

·        ate, patawad kung iiwan na kita mag-isa. Ingatan mo si nanay.

·        Kuya elyo, salamay at nakita na ulit kitang tumugtog! Purihin Siya! J

·        Kuya Jacob, salamat sa pagmamahal, sa pagsaway at pagtuturo sa landas tungo sa kabanalan, pagpalain ka! Naway makahanap ka ng tao para sa iyo.

·        Kuya Bernie, Pogi! J hindi ko alam pero sana naman matuto ka na mag necktie. Kase aalis na ako. Salamat sa pag-iingat, pagtatanggol pagmamahal at mga bagay na napagsaluhan natin.

Sa mga kapatid ko, ano mang bagay o kasalanan na aking/naming nagawa. Ipagpatawad ninyo. Nararapat lamang itong mangyari para sa kalinisan, pagsasaayos nang pananampalataya para sa Kanyang pagbabalik. Sanay gamitin rin kayo sa Kanyang dakilang layunin! Ngunit wag sa paraang gaya sa akin. Lahat ng nasaad ditto ay mula sa kaibuturan ng puso ko.. “ Mahal ko kayo!” Salamat sa lahat.!

Para sa aking Ina/Papa Rey/Mama que

·        May salita pa bang mas hihigit sa mga salitang ito?! Salamat, patawad at mahal ko kayo!

-Salamat sa buong buhay ko, sa pag-aalaga, pagmamahal, pag-iingat at pagpapaalala. Pag provide ng mga pangangailangan, pakikipag-usap, tawanan, at kulitan bilang mga kaibigan, kapatid, at magulang.

-Patawad sa lahat ng pagkakataon na sinaktan/nasaktan, nabigo ko kayo pero bagamat alam kong ganon, minahal nyo pa rin ako. Kaya lubos ko kayong minahal.

Para aking ikalawang pamilya (Alcarado Family)

Tatay Danny- Marahil luluha kayo habang narinig ito or binabasa, pero alm kong mag-smile pa rin kayo at sasabihin “Talaga naming batang iyon” Noong bata pa ako. Para kayong deacon na sige panay ang bantay. Saway ditto! Saway doon! Haha! Pakealam ng pakealam! Pero sa loob ng mahabang panahaon na iyon. Halos sumpain ko kayo at ang bahay ninyo. Isa lamang pala iyong pag-iingat. Dahil itinuting ninyo akong anak sa ibang paraan. Salamat po! Salamat dahil mas lalo ko naramdaman ang pag-iingat ng ama.

Tita Josie- Alam nyo hindi ko kayo tinatawag na tita, pero lage nyo ko pinapakilala na bilang pamangkin nyo!? J salamat po! Gusting gusto ko iyo. Salamat sa pagmamahal at pagpupuno ng kakulangan ni nanay sa pag-aasikaso sa akin nung nag-aaral pa ako. Maraming salamat po. Mahal ko kayo!

To: Kuya lester, Joy, Mher, Gido

Kuya lester- Paano ba ko magpapasalamat sa sandal sinamahan at ginampanan mo ang tungkulin ng aking mga kuya? Pakikipag-usap ng sarilina. Pakikipagtawanan, kwentuhan at kulitan. Salamat! Ay hindi pa sapat, ngunit sana ay iyong tanggapin J Pogi ka naman eh! Haha!

Joyjoy- Haha! Pinaka nakakairitang joy! Dahil “Killjoy!” masyado, pero alam mo salamat sa pagbahagi ng karansan at panahon noon. Nung panahon na wala si ate. Ikaw ang nagging ate ko, kausap sa maikling panahon J Salamat! Sana maging Joyful ka na! love you!

Mhertoot- Isa sa pinaka matalik kong kapatid/kaibigan. Simula ng bata pa ako, sa wakas! Sa kaibuturan ng puso ko “Mahal kita!” Salamat sa iyakan, tampuhan, asaran, tawanan, pikunan, sawayan at mga simpleng sandaling samahan. Sana masuklian ko ito paglipas ng panahon.
P.S Wag mahilig mag walk-out! Walang taping! J Love you!
   
Gido- Pinaka pogi kong kapatid! (Manamit) Haha! Naiinlove ako sa tikas at galling mo manamit, pero kapatid kita kaya hindi pwede ;) haha! Keep the Good works of sharing gospel! Magbabalik ako para sa jamming. Galingan mo ah? God bless!

I love this Family of God! We’re closely knitted into One. You’ve taken me into your heart and I’m so glad to be a part of this Great Family. J

God Changed My Life

I learned that every rejection comes a forgiveness

Every forgiveness needed an open minded

Open-minded need’s  understanding heart

For heart has a heartbeat, and God can hear every single words of My Heartbeat

Even though I didn't speak out my pain, Even though I cried out loud in my mind

Still He changed everything in me, when He heard every single words of my Heart.

He Bless my broken life, He Touched my rough soul

He cleans my loneliness, He makes me glad!

He gives me everything though I am only asking for something.

He gives my every need before I ask for it

He thought me how to praise, and sing out loud in times of Darkness

He never let fears turn my Faith down

He never leave me alone

He keeps me feel His everything I need

And everything happen in His perfect will of Time.

That’s how God Changed My Life.